ವೇದ, ವೇದ. ಏನಿದನ್ನು ಕುರಿತ ವಾದ ಪ್ರತಿವಾದ; ವಿವಾದ!? (ಭಾಗ: ೨)

 

ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ವಿಚಾರ:

ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಭೂಮಂಡಲವು ಒಂದು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಅತಿ ಸಣ್ಣಭಾಗ! ಈ ಭೂಮಂಡಲಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅತ್ಯವಶ್ಯಕವಾದ ಸೌರಮಂಡಲ, ಹಲವಾರು ಗ್ರಹಗಳು,  ಅವುಗಳಿಗೆ ನಿಗಧಿಯಾಗಿರುವ ಸಂಚಾರಕ್ರಮ ಇತ್ಯಾದಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ಒಂದು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ.  ನಮ್ಮ ಸೌರಮಂಡಲದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಗ್ರಹಗಳ ವಿಚಾರವನ್ನರಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನವು ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನೆದುರಿಸುತ್ತಿದೆ! ಹಾಗಿರುವಲ್ಲಿ  ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನಾಶವಾಗದ  ಕೋಟ್ಯಾಂತರ  ಬ್ರಹ್ಮದ ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಈ ವಿಜ್ಞಾನವು ಅರಿಯುವುದು ಯಾವಾಗ!? ’ಅಖಿಲಾಡಕೋಟಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ನಾಯಕಿ’ ಎಂಬುದಾಗಿ ಸಹಸ್ರ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಆದಿಶಕ್ತಿಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸಿರುವುದಿದೆ!. ಸಿರಿಭೂವಲಯದಲ್ಲಿ ಕುಮುದೇಂದು ಮುನಿಯೂ ಆದಿಶಕ್ತಿಯ ಈ ಅಚ್ಚರಿಯ  ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತಿನ ಮರುಹುಟ್ಟಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಮೂಲದ್ರವ್ಯಗಳನ್ನು ಲೋಕಾಕಾಶವು ಕಳೆದುಹೋಗದಂತೆ ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ರಕ್ಷಿಸಿರುವುದು  ಎಂಬ  ವಿಸ್ಮಯಕಾರಿಯಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಿರುವುದಿದೆ!!)

ಹಲವಾರು ಕೋಟಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಗಳ ಉಗಮ, ವಿಕಾಸ ಹಾಗೂ ಅವಸಾನಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿರುವ  ’ಅನಂತ’ ವಾದ  ಬೃಹತ್ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು  ವೇದಗಳು ’ಪರಬ್ರಹ್ಮನ್’ ಎಂದು  ಸೂಚಿಸಿವೆ.  ಈ ವಿರಾಟ್ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳತೆಮಾಡಲಾಗದು! (ಅಪ್ರಮೇಯ) ಇದಕ್ಕೆ  ರೂಪವಿಲ್ಲ; ಆಕಾರವಿಲ್ಲ; ಕೈಕಾಲುಗಳಿಲ್ಲ; ವಾಸನೆಯಿಲ್ಲ;  ಅದು ಗಂಡೂ ಅಲ್ಲ; ಹೆಣ್ಣೂ ಅಲ್ಲವೆಂಬ ವಿವರಣೆಗಳಿವೆ! ಇಂಥ ಅಗೋಚರವೂ, ಅಕರ್ತೃವೂ  ಕೇವಲ ಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪವೂ ಆದ  ಪರಬ್ರಹ್ಮನ್ ರೂಪಿಸಿದ ವೇದಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ  ತಿಳಿಯುವಬಗೆಹೇಗೆ!?ಇದಕ್ಕೆವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳಅಧ್ಯಯನ ಅಗತ್ಯ.

ಅನಾದಿಯೂ; ಅನಂತವೂ ಆಗಿರುವ  ಕಾಲದ  ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿರುವ  ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಲ್ಪದಲ್ಲಿಯೂ ಈ ಜಗತ್ತಿನ ಸೃಷ್ಠಿ ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯಗಳು  ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.  ಕಾಲದ ಪ್ರವಾಹವು ಇಂತಿಷ್ಟೇ ಪ್ರಮಾಣದ್ದೆಂದು ಯಾರೊಬ್ಬರಿಗೂ ಅಳತೆಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಲ್ಲ! ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಯಂತ್ರವೂ ತಯಾರಾಗಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿವರಗಳನ್ನು ಮುಂದೆ ತಿಳಿಯೋಣ.

ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ ಲಯಗಳಿಗೆ  ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹಲವಾರು ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ವೇಗಳು,  ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳು, ಆರಣ್ಯಕಗಳು, ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳು  ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸಿರುವ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ, ಸರಳವಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆಸಿದಾಗ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಿರುವ ಕವಿಯವಾಣಿಯನ್ನು   ಗಮನಿಸಬಹುದು.

ಅನಂಗವೆನಿಸುವ ಬ್ರಹ್ಮವದೊಂದಿದೆ ಸೃಷ್ಟಿಯು ಅದರದೆ ಕೈಚಳಕ|

ಅನಂತಕಾಲದ ಕಲ್ಪದ ಮೊದಲಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಯು ನಡೆದಿದೆ ಈತನಕ||

ತಾನೆ ಎಲ್ಲವುಆಗಿ ಏನೊಂದುಅಲ್ಲದುದ ಪರಬೊಮ್ಮ ನೆಂದಿಹುದು ಶ್ರುತಿಶಾಸ್ತ್ರವು|

ಏನುಮಾಡದೆತಾನು ಎಲ್ಲಕೂ ಕಾರಣವು ಸರ್ವಸಾಕ್ಷಿಯು ತಾನು ಪರಬೊಮ್ಮವು|

ಸಕಲಲೋಕದ ಸಾರದೊಂದಿಗೆ ಉಳಿದ ಲೋಕಸಮಸ್ತ ವೆಲ್ಲವು|ಏಕವಾಗಿಹ ಬೊಮ್ಮದುದರದಿ ಅಡಗಿಕುಳಿತಿರಲು||

ಪರದ ಬೊಮ್ಮದ ನೆರವಿನಿಂದ ಇರುವಕಲ್ಪದ ಪರಮತಪಸಿಯು|

ಬರುವ ಕಲ್ಪಕೆಬೊಮ್ಮನಾಗಿ ಹೊನ್ನಬಸುರಿನ ಹೆಸರಿನಲಿ ಈ ಜಗವ ಸೃಜಿಸುವನು||

ಪರಮ ಸೂಕ್ಷ್ಮಶರೀರವಿರುವುದು ಹೊನ್ನಬಸುರಿನ ಬ್ರಹ್ಮಗೆ|

ಇರವೆ ಕಾಣದ ತೆರದಿ ತಾನವ ಸೃಷ್ಟಿಕಾರ್ಯವ ನಡೆಸುತಿರುವನು  ವೇದಕ್ರಮದಂತೆ|

ಸಮಷ್ಟಿರೂಪದ ಸ್ಥೂಲಶರೀರಿಯು ಲೋಕದಜನಕನು ಪ್ರಜಾಪ್ರತಿ|

ನಮ್ಮೀಕಲ್ಪದ ರಚನೆಗೆ ಬೇಕಿಹ ಸಕಲವು ವ್ಯಾಪಕ ಇವನಲ್ಲಿ||

ಮನುಶತರೂಪೆಯ ರೂಪದಿ ಬರುವನು ಸಮಷ್ಟಿರೂಪದ ಪ್ರಜಾಪತಿ|

ತನುರೂಪದಿತಾ ಜ್ಞಾನಿಗಳವರು ಇವರದೆ ಸಂತತಿ ಮೂಲದಲಿ||

ಯೋನಿಜರಲ್ಲದ ಮಾನವಸಂತತಿ  ಬ್ರಹ್ಮನಕಲ್ಪದ ಮೂಲದಲಿ|

ಏನಿದೆ ಯೋಚನೆ ನಂಬಲು ಇದನು ಸೂಚನೆ ತುಂಬಿದೆ ವೇದದಲಿ||

ಸ್ಮರಣೆ ಮಾತ್ರದಿ ವೇದಶಾಸ್ತ್ರವ ಅರಿತ ಮುನಿಗಳೆ ಮಂತ್ರದ್ರಷ್ಟರು|

ಬರೆದುದಲ್ಲ ಇದಾರು ಗರುವದಿ ಎಂದು ಬಲ್ಲರು ಧರುಮನಿಷ್ಟರು||

ಧರ್ಮನಷ್ಟದಿ ಜನರಮನದಲಿ ದೇಹಬುದ್ಧಿಯ ಬಲವು ಬೆಳೆದರೆ|

ಕರ್ಮಕೂಪದಿ ಮುಳುಗಿ ಎಲ್ಲರು ತಾವೆ ಸತ್ಯವದೆನುವರು!!! 

***

ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳ ವಿಚಾರ:

 ಜಗತ್ತಿನ ಸೃಷ್ಟಿ, ಸ್ಥಿತಿ, ಲಯಗಳಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಅನುಸರಿಸಲೇಬೇಕಾದ  ನಿಯಮಗಳನ್ನು  ಕುರಿತು ವೇದದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಕಠಿಣವಾದ ಸಂಕೇತ ಲಿಪಿಲಿಪಿಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಜಟಿಲವಾದ ಭಾಷಾಶೈಲಿಯನ್ನು ಬಳಸಿ ವಿವರಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ.

 ಅಂಥ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ದೇವತಾ  ವಿಶೇಷಗಳಿಗೆ  (ಚತುರ್ಮುಖ ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು, ಮಹೇಶ್ವರರು) ಮಾತ್ರವೇ ಸಾಧ್ಯ. ಉಳಿದವರಿಗೆ ಅದರ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ!  ಅವರು ಅಂಥಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಶ್ರಮಿಸುವ ಅಗತ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ!!  ಆದರೂ, ಲೌಕಿಕವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹಲವಾರು ಮಹತ್ವದ ಮಾಹಿತಿಗಳೂ ಈ ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಥದೇ ಕ್ಲಿಷ್ಟ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಿರುವುದೂ ಉಂಟ. ಅವುಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಅರಿಯಲು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಶ್ರಮಿಸಲೇ ಬೇಕಾದುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ವೇದಗಳು ಮೂಲತಃ  ಶೃತಿ, ಸ್ಮೃತಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತವಿದ್ದದ್ದು!

 (ಶೃತಿ= ಕಿವಿಯಿಂದಕೇಳುವಮೂಲಕ ತಿಳಿಯುವುದು; ಸ್ಮೃತಿ= ಕಿವಿಯಿಂದ ಕೇಳಿದ್ದನ್ನು ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದು. ಚತುರ್ಮುಖಬ್ರಹ್ಮನು ತನ್ನ ಪೂರ್ವಜನ್ಮದ ಸ್ಮರಣೆಯಿಂದ ವೇದಗಳ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು; ಅವನ ಮಾನಸಪುತ್ರರು ಇವುಗಳನ್ನು ಕಿವಿಯಿಂದ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಕಂಠಪಾಠ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸ್ಮೃತಿ, ಶೃತಿ ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. )  ಇದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಗತ್ಯವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು  ಸಂಕೇತಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.  ವೇದಾಂತರ್ಗತವಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು  ಯಾವುದೇ ಲಿಪಿ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿರಿಸಬಾರದು; ಬರೆದಿರಿಸಿದರೂ ಅದನ್ನು ಓದಬಾರದು ಎಂಬ ನಿಯಮವು ಪ್ರಚಲಿತವಿತ್ತು!  (ಈ ಖಚಿತವಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸಿರಿಭೂವಲಯವು ಸೂಚಿಸಿರುವುದಿದೆ) ಆದರೆ, ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸಕಲಮಾಹಿತಿಗಳೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ  ಯಾವುದೇ ತಾರತಮ್ಯವಿಲ್ಲದೇ ಹಂಚಿಕೆಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಉದಾರ ಬುದ್ದಿಯ  ಜಾಗತಿಕ ನಿಲುಮೆಯಿಂದಾಗಿ, ದೇವನಾಗರೀ ಲಿಪಿಯನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ’ಸಂಸ್ಕೃತಭಾಷೆ’ ಯಲ್ಲಿ  ಮೊಟ್ಟಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಈ ವೇದಗಳನ್ನು  ಅಕ್ಷರರೂಪದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಲಾಯಿತು. (ಇದೊಂದು ಪ್ರಾಗೈತಿಹಾಸಿಕ ವಿಚಾರವಾದರೂ, ಚರಿತ್ರೆಕಾರರು ಇದನ್ನು ಗುರುತಿಸಿರುವುದಿದೆ) ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಈ ಅಕ್ಷರರೂಪದ ಬರಹವನ್ನು ಕುರಿತು ತಮ್ಮ ಆಲೋಚನಾ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು, ತಮಗೆ ತೋಚಿದ  ಅರ್ಥವನ್ನು ಆರೋಪಿಸಿ, ವೇದಗಳ ಪ್ರಾಚೀನ ಪಾವಿತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕುಲಗೆಡಿಸುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಿದಂತಾಯಿತು!! 

ಇದರೊಂದಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಕೆಲವು ಜಿಜ್ಞಾಸುಗಳು, ನಿಷ್ಟೆಯಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನಮಾಡಿ, ಅಲ್ಲಿನ ರಹಸ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊರಗೆಳೆದು, ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಶ್ರಮಿಸುವ ಕಾಯಕ ನಡೆಸಿದರು.  ಈ ರೀತಿಯ ಉತ್ಸಾಹದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಂದಾಗಿ ಇಂದಿನ ಜಗತ್ತು ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನದ ಬಲದಿಂದ ವಿಶ್ವಶಕ್ತಿಯನ್ನೇ ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಏರಿದ್ದಾಗಿದೆ!

***

ಮೂಲತಃ ವೇದರಾಶಿಯನ್ನು  ’ಸಂಹಿತೆಗಳು’ ಎಂದು ವಿಂಗಡಿಸಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. (ಋಗ್ ಸಂಹಿತೆ; ಯಜುಸ್ಸಂಹಿತೆ; ಸಾಮಸಂಹಿತೆ, ಅಥರ್ವಸಂಹಿತೆ ಎಂದು)  ಈ ವೇದಮಂತ್ರಗಳ ರಚನೆಯು ಛಂದೂಬದ್ದವಾಗಿರುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯಸಂಗತಿ. ಇವುಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಮುಂದಿನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಾಕಾರಕ್ಕೆ ’ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳೆಂದು’ ಹೆಸರು.  ಇವುಗಳು   ವೇದಮಂತ್ರಗಳ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದರೊಂದಿಗೆ,  ವೈದಿಕ ಯಜ್ಞಗಳಿಗೆ  ಸಂಬಂಧಿಸಿದ  ವಿವರಣೆಯನ್ನೂ ನೀಡುತ್ತವೆ.  ಇವುಗಳ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ  ಗದ್ಯರೂಪದ್ದೇ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ.   ಸಂಹಿತೆ ಹಾಗೂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳಲ್ಲಿ  ಪಾರಮಾರ್ಥಿಕವಾದ ಹಾಗೂ ಲೌಕಿಕವಾದ ಹಲವಾರು  ವಿಚಾರಗಳು ಬಂದರೂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳು ಇವಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಅಪಾರವಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ಅವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕ್ಷೀಣಿಸಿದೆ.  ಪ್ರಾಸಂಗಿಕವಾಗಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳು  ವೇದಮಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿರುವ ಹಲವಾರು  ಶಬ್ದಗಳ ಅರ್ಥವನ್ನೂ ವಿವರಿಸುವವಾಗಿವೆ  ಎಂಬುದು  ವಿದ್ವಾಂಸರ ಮತ. ಇಲ್ಲಿಉಕ್ತವಾಗದೇ ಬಿಡಿಸಲಾಗದ ಕಗ್ಗಂಟುಗಳನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ವಿವರಿಸುವ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಯಾಸ್ಕಾಚಾರ್ಯನ  ’ನಿರುಕ್ತ’ವು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಕೃತಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿರುವ ಔಚಿತ್ಯವನ್ನು ಗಮನಿಸಿರಿ! ವೇದಮಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಿವರಿಸದೇ ಉಳಿದಿರುವ ಪದಗಳಿಗೆ ವಿವರಣೆ ನೀಡುವ ಕೃತಿಯಾದ ಕಾರಣ ಯಾಸ್ಕನ ನಿಘಂಟಿಗೆ ’ನಿರುಕ್ತ’ ಎಂಬ ಹೆಸರು!!  ಕೃತಿಯ ಹೆಸರು ’ಹೇಳದಿರುವುದು’ ಎಷ್ಟು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ ನಾಮಕರಣ!!!

ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳ  ಮುಂದುವರೆದ ಭಾಗವಾಗಿ ಉಗಮವಾದ ಪ್ರಾಚೀನ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ’ಆರಣ್ಯಕಗಳು’ ಎಂದು ಹೆಸರಾಯಿತು. ಇವುಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದವರು ಅರಣ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದವರಾದ ಕಾರಣ ಈ ಸಾಹಿತ್ಯಭಾಗಕ್ಕೆ ’ಆರಣ್ಯಕಗಳು’ ಎಂಬುದಾಗಿ ಹೆಸರಾಯಿತೆಂಬುದು ಸಾಯಣಾಚಾರ್ಯರ ಹೇಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಸೂಚಿಸಿರುವುದಿದೆ.  ಈ ಆರಣ್ಯಕಗಳು ವಿವರಿಸುವ ಮಾಹಿತಿಯು  ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳ ವಿವರಣೆಗಳಿಗಿಂತ ಬೇರೆಯಾದುದು. ಆರಣ್ಯಕಗಳಲ್ಲಿ ತೈತ್ತೀರಿಯ ಆರಣ್ಯಕವು ಪ್ರಾಚೀನವಾದುದು ಎಂಬ ವಿಚಾರವಿದೆ. ಮುಂದೆ ವೇದಗಳಿಗೆ ಸಮೀಪವಾಗಿ ಉಗಮವಾದ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ’ಉಪನಿಷತ್ತು’ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.   ವೇದ ಸಂಬಂಧವಾದ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳಿಗೆ  ಪ್ರಮುಖವಾದ ಸ್ಥಾನವಿದೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ’ವೇದಾಂತ’ ಎಂದೂ ಸೂಚಿಸುವುದಿದೆ.  ಸಂಸ್ಕೃತಭಾಷೆಯನ್ನು ಗದ್ಯರೂಪದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು  ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿಯಾಗಿ ಬಳಸಬಹುದೆಂಬುದಕ್ಕೆ ಈ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳು ಸೂಕ್ತವಾದ ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದು ವಿದ್ವಾಂಸರು ಸೂಚಿಸುವುದುಂಟು.

ಇವುಗಳಾವುವೂ ಇಂಥದೇ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ  ಉಗಮವಾದುವೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ!  ಈ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿ ವಿವರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ  ಬಾದರಾಯಣರು  ’ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರವನ್ನು’  ರೂಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.  ಈ ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಮುಂದಿನ ವಿದ್ವಾಂಸರೆಲ್ಲರೂ ಬಹಳವಾಗಿ ಪ್ರಶಂಸಿಸಿ, ಆಧಾರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿರುವುದಾಗಿದೆ.

ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಪ್ರಾಚೀನತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಕ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯಕಾಲದವು  ಎಂಬುದಾಗಿ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಅಂದರೆ, ನಮಗೆ ದೊರೆಯುವ ಯಾವುದೇ ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಮಾಹಿತಿಗಳಿಗಿಂತಲೂ  (ಶಿಲಾಶಾಸನಗಳು; ತಾಮ್ರಪತ್ರಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗಿಂತ) ಪ್ರಾಚೀನವಾದುವು ಎಂದು ತಿಳಿಯಬೇಕು. ವೇದಗಳನ್ನಂತೂ ನಮ್ಮ ಪುರಾತನರು ’ಅಪೌರುಷೇಯ’ ಎಂದು  ಖಚಿತವಾಗಿ ನಿರ್ಧರಿಸಿಸಿರುವುದಿದೆ.  ವೇದೋಕ್ತ ಮಾಹಿತಿಗಳ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ  ರೂಪುಗೊಂಡಿರುವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳು ಹಾಗೂ ಅರಣ್ಯಕಗಳು ವೇದಗಳಿಗಿಂತ ಈಚಿನವೆಂಬುದು ನಿಶ್ಚಿತ. 

ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ  ವೇದಮಂತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ  ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕೆಲವು ಮಾಹಿತಿಗಳು ಉಲ್ಲೇಖವಾಗಿರುವ  ಕಾರಣದಿಂದ ಅವುಗಳು ಉಗಮವಾದ ಕಾಲವನ್ನು ಒಂದು ಅಂದಾಜಿನಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ.   ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವಲ್ಲಿಯೂ ಹಲವಾರು ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ.  ಈಶ, ಕೇನ, ಕಠ, ಪ್ರಶ್ನ, ಮುಂಡ, ಮಾಂಡೂಕ್ಯ, ತೈತ್ತಿರೀಯ, ಐತರೇಯ, ಛಾಂದೋಗ್ಯ, ಬೃಹದಾರಣ್ಯ, ವೆಂಬ  ದಶೋಪನಿಷತ್ತುಗಳು ಪ್ರಮುಖವೆಂದು ಕೆಲವರು ಸೂಚಿಸಿದರೆ; ೧೦೮ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳಿರುವುವೆಂದು ಕೆಲವರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ!   ಇವುಗಳೊಂದಿಗೆ  ’ಪುರಾಣಗಳು’ ಎಂಬ ಒಂದು ನೂತನ ಪ್ರಾಕಾರವೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತವಿದೆ.  ಹದಿನೆಂಟು ಪುರಾಣಗಳ ಹೆಸರು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಿದೆ.

 ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಕಾಲವನ್ನು ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೬೦೦ ಕ್ಕಿಂತ ಹಿಂದಿನದೆಂದು ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರು ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೧೨೦೦ ಎಂದೂ ವಾದಿಸಿದರೆ,  ಕೆಲವರು ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೪೫೦೦ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.  ಅಂದರೆ, ಸುಮಾರು  ೬೫೦೦ ವರ್ಷಗಳಿಗೆ ಹಿಂದೆಯೇ ಈ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಕಾರವು  ಪ್ರಚಲಿತವಿತ್ತೆಂಬುದು ಖಚಿತವಾಗುತ್ತದೆ.

ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ವೇದಗಳು(ಶ್ರುತಿ,ಸ್ಮೃತಿ,) ಬ್ರಾಹ್ಮಣ,  ಅರಣ್ಯಕ, ಉಪನಿಷತ್ತು ಹಾಗೂ ಪುರಾಣಗಳು ಎಂಬ ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾದ ವಿಂಗಡೆಣೆಗಳಿರುವುದನ್ನು ತಿಳಿದದ್ದಾಗಿದೆ.  ಇವುಗಳ ಪೈಕಿ ಮೊದಲಿನ ಮೂರು ಪ್ರಾಕಾರಗಳು ಉಗಮವಾದುದು ಯಾವಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತವರಿಲ್ಲ!  ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ  ಕೆಲಮಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಚರಿತ್ರೆಯ ಅಂಶಗಳ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಇಂತಿಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇವು ಉಗಮ ವಾಗಿರುವುದೆಂದು ಊಹಿಸುವುದಾಗಿದೆ.

 ಇನ್ನುಳಿದಿರುವುದು ’ಪುರಾಣಗಳು’ . ಪುರಾಣವೆಂದರೆ  ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ಮಾಹಿತಿಗಳೆಂದೇ ಅರ್ಥ.  ಈ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಆಧಾರದ ಮಾಹಿತಿಗಳಿರುವಂತೆಯೇ, ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಕಾಲದ ಘಟನೆಗಳ ವಿವರಗಳೂ ಬೆರೆತುಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಹೀಗಾಗಿ . ಇವು ಪ್ರಾಚೀನ ವೇದಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಮಾಹಿತಿ  ಹಾಗೂ ಸಮಕಾಲೀನ ಇತಿಹಾಸದ ದಾಖಲೆಗಳೂ ಹೌದು!  ಇವುಗಳೊಂದಿಗೆ ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ, ಭಾಗವತ, ಭಗವದ್ಗೀತೆ, ಸಹಸ್ರನಾಮಗಳು ಮುಂತಾದ ಪ್ರಾಚೀನ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳೂ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಾಹಿತಿಗಳ ಮೂಲದಿಂದಲೇ ಬಂದದ್ದಾಗಿರುತ್ತವೆ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವಂತೆಯೇ ಪರ್ಷಿಯ ದೇಶದಲ್ಲೂ  ’ಪುರಾಣಗಳು’ ಪ್ರಚಲಿತವಿವೆ! ಆದರೆ, ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ಪರ್ಷಿಯನ್ ಪುರಾಣಗಳತ್ತ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸದೇ, ಭಾರತೀಯ ಪುರಾಣ ಪುಣ್ಯಕಥೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅವಹೇಳನ ಮಾಡುವ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ!! 

ಜೆಂದ್ ಅವೆಸ್ತಾದ ದೇವತೆಗಳ ಹೆಸರಿಗೂ ಭಾರತೀಯ ದೇವತೆಗಳ ಹೆಸರಿಗೂ ಹಲವಾರು ಸಾಮ್ಯತೆಗಳಿರುವ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸಿರಿಭೂವಲಯಕಾವ್ಯದ ಸಂಶೋಧಕೆ ಕೆ ಶ್ರೀಕಂಠಯ್ಯನವರು ವಿವರವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಿರುವುದಿದೆ. ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳಿಂದಾರಂಭಿಸಿ, ಪುರಾಣಗಳ ವರೆವಿಗೂ ಹರಡಿಕೊಂಡಿರು ದೇವತೆಗಳ ವಿಚಾರ ಕುರಿತಂತೆಯೂ ಇವರು ಆಳವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನಮಾಡಿ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸಿರುವುದಿದೆ. 

ಇನ್ನು ಈ ಪ್ರಾಕಾರದ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳ ರಚನೆಯ ಕಾಲವನ್ನು ಕುರಿತಂತೆ ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಸಹಾಯಕವಾಗುವ  ಅಗಾಧವಾದ ಕಾಲವನ್ನು ಕುರಿತ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸೋಣ:

ಜಗತ್ತಿನ ಯಾವುದೇ ಭಾಗದಲ್ಲಿ; ಯಾವುದೇ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ  ಗಮನಿಸಿದರೂ ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನವು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಹೊಸ ಹೊಸ  ವಸ್ತು ವಿಚಾರಗಳು ಈ ಹಿಂದೆಯೇ ವೇದಗಳು ಸೂಚಿಸಿರುವ ರಹಸ್ಯಗಳೇ ಆಗಿರುತ್ತವೆ!  ಇಲ್ಲಿ ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕೆಲವು ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಏಕಾಗ್ರಚಿತ್ತದಿಂದ ಗಮನಿಸಿದಾಗ ವೇದಗಳ ಮಾಹಿತಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಸರಳವೂ; ಖಚಿತವೂ, ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕವೂ, ಸರ್ವಜನ ಹಿತಕಾರಿಯೂ ಆಗಿರುವುದೆಂಬುದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.

ವೇದಗಳ ಮಾಹಿತಿಗಳು ಹಾಗೂ ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ:

ಆಧುನಿಕ ವೈದ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮಾನವನ ಶರೀರದ ಹಲವಾರು ಅವಯವಗಳ ವಿಚಾರವಾಗಿ  ಅತ್ಯದ್ಭುತವಾದ ರಹಸ್ಯ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿರುವುದಿದೆ.  ಶರೀರದ ಪ್ರಧಾನ ಅಂಗವಾದ ಮೆದುಳು,  ಹಾಗೂ ಕಣ್ಣಿನ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ಕುರಿತ ಕೆಲವು ಮಾಹಿತಿಗಳು ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ.

ತಲೆಯ ಮಧ್ಯದ ಬೈತಲೆಯ ನೇರಕ್ಕೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೆದುಳನ್ನು ವಿಭಾಗಮಾಡಿದಾಗ; ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿ ಶರೀರದಲ್ಲಿ ಅರಿವಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಬಲಭಾಗದ ಮಿದುಳು ಕಾರ್ಯಕ್ಷ್ಟೇತ್ರ ವಾಗಿರುತ್ತದೆ.  ಇವುಗಳಿಗೆ ಹೊರತಾದ ಸ್ಥೂಲಜ್ಞಾನದ  ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ  ಎಡಭಾಗದ ಮಿದುಳಿನಭಾಗವು ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರ ವಾಗಿರುತ್ತದೆ.  ಇತ್ಯಾದಿ ವಿವರಗಳು. ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರಯೋಗಗಳು ನಡೆದು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿವೆ.  ಯಾವುದೇ ಕಾರಣದಿಂದ ಮಿದುಳಿನ ಎಡಭ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಧಕ್ಕೆಯಾದಲ್ಲಿ ಶರೀರದ ಬಲಭಾಗದ ಸ್ವಾಧೀನತಪ್ಪುವುದು;  ಮಿದುಳಿನ ಬಲಭಾಗಕ್ಕೆ ಧಕ್ಕೆಯಾದಲ್ಲಿ ಶರೀರದ ಎಡಭಾಗದ ಸ್ವಾಧೀನ ತಪ್ಪುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಚಾರಗಳ ಹಿನ್ನೆಯಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನವು ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನಡೆವ ಕ್ರಮವಿರುತ್ತದೆ.

ಛಾಂದೋಗ್ಯೋಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ

”ಇಂಧನೆಂಬುವನು ಜ್ಞಾನದ ದೇವತೆ ಬಲಗಣ್ಣಲಿ ತಾನಿರುತಿಹನು|

ಚಂದದಿಶೃತಿಯದು ಒರೆದಿದೆತಾನದು ಅಕ್ಷಿಪುರುಷನು ಅವನೆಂದು.||

ಜ್ಞಾನದನೆಲೆಯದು ದೇಹದ ಬಲಬದಿ ಎಂದಿದೆ ವೇದವು ಬಲುಹಿಂದೆ| (ವಿಜ್ಞಾನದಗುರಿ ಅತ್ತಲೆಸಾಗಿದೆ ಆದರು ವೇದವೆ ಬಲುಮುಂದೆ!!  ಎಂಬ ಸಾರಾಂಶದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು!! )

 ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಗಿಡಮರಗಳು ಮೊದಲು ಅಸ್ಥಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದವೋ? ಅಥವಾ ಅವುಗಳ ಬೀಜಗಳು ಮೊದಲು ಅಸ್ಥಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದುವೂ ಎಂಬುದನ್ನು ಕುರಿತ ಚರ್ಚೆ ಎಂದಿಗೂ ಮುಗಿಯದ್ದು!

’ಬೀಜವಿಲ್ಲದೇ ಮರವೆಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ? ಎಂದರೆ;  ಮರವೇ ಇಲ್ಲದೇ ಬೀಜಬರುವುದೆಲ್ಲಿಂದ? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎದುರಾಗುತ್ತದೆ! ಆದರೆ, ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳ ವಿವರಣೆಯಂತೆ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗೆ ಉಗಮವಾಗುವುದು ಮರಗಳೇ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ!  ಶಂಕರರ ಭಾಷ್ಯವನ್ನೂ ಹೊಂದಿರುವ ಛಾಂದೋಗ್ಯೋಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ ’ವೇದದ ನಿರ್ಣಯ ನೋಡುತಬಂದರೆ ವೃಕ್ಷವೆ ಬೀಜಕೆತಾಮೊದಲು| ವಾದದಿಗೆಲುವನು ಕಾಣಲುಬರುವಿರ  ವಿಜ್ಞಾನಕೆಇದೆಬಲು ದಿಗಿಲು|| ಎಂಬ ಸಾರಾಂಶವನ್ನುಳ್ಳ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು!

ಜಗತ್ತು ಉಗಮವಾದ ಬಗೆಯನ್ನು ಕುರಿತಂತೆ ವಿಜ್ಞಾನವು ಹಲವಾರು ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ’ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆಯೇ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸ್ಫೋಟವಾಯಿತು. (ಬಿಗ್ ಬ್ಯಾಂಗ್)  ಆ ಸ್ಫೋಟದ ಅವಶೇಷಗಳೇ ಗ್ರಹಗಳ ಉಗಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಎಂಬ ಸಾರಾಂಶದ ಹೇಳಿಕೆಗಳಿವೆ.  ಭೂಮಂಡಲವು ಬಿರುಕುಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಬೇರೆ ಖಂಡಗಳಾದುವೆಂದು (ಕಾಂಟಿನೆಂಟಲ್ ಡ್ರಿಫ್ಟ್)  ಆಧುನಿಕ ವಿಜ್ಞಾನವು ಸೂಚಿಸುವುದನ್ನು ಅನಾದಿ ಕಾಲದಿಂದಲೇ ತೈತ್ತಿರಿಯ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಕಾಠಕ ಸಂಹಿತೆ ಹಾಗೂ ಶತಪಥ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಗಳು ಹೇಳಿವೆ. ಅವುಗಳ ಸಾರಾಂಶವನ್ನು ನಾವು

’ಸೃಷ್ಟಿಯ ಹಂತದಿ ಹೊರಡಲು ಹೊಗೆತಾನದರಲಿ ಕಂಡಿತು ಅಗ್ನಿ|  

ಅಗ್ನಿಯದೃಷ್ಟಿಯೆ ಜ್ವಾಲೆಯದಾಯಿತುತಣಿಯಲುತಾನದೆ ಧರಣಿ|

ತಣಿಯುತ ಧರಣಿಯುಬಿರಿಯುತತಾನಿರೆಸಾಗರವಾದುವು ಹಳ್ಳಗಳು|

ಗಣನೆಗೆ ಬಂದುವು ಸಪ್ತದ್ವೀಪಗಳು ಶೃತಿಗಳೆ ತಿಳಿಸಿವೆ ಇದನೆಲ್ಲ!! ಎಂಬ  ಕವಿವಾಣಿಯ ವಿವರದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬಹುದು.

ಸೂರ್ಯನು ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ, ಪಶ್ಚಿಮದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದು ಜಗತ್ತಿಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವ ಸಂಗತಿ.  ಆದರೆ, ಛಾಂದೋಗ್ಯದಲ್ಲಿನ ಮಾಹಿತಿ ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನದು!

ಕೆಲವೆಡೆ ಸೂರ್ಯನಗಮನವು ಉತ್ತರ ಕೆಲವೆಡೆ ಇರುವುದು ದಕ್ಷಿಣಕೆ|

ಕೆಲವೆಡೆಉದಯವುಪೂರ್ವದಲಿದ್ದರೆಬರುವನುಕೆಲವೆಡೆಪಶ್ಚಿಮದಿ| ಉದಯವಕಾಣದ ಕೆಲವೆಡೆ ಇದ್ದರೆ ಕೆಲವೆಡೆ ಅಸ್ತವೆತಾನಿರದು|  ಎಂಬ ಸಾರಾಂಶದ ಮಾಹಿತಿಯಲ್ಲಿ   ಛಾಂದೋಗ್ಯದ ಮಾಹಿತಿಯ ಸಾರವನ್ನು ನಾವು ಕವಿವಾಣಿಯಲ್ಲಿ  ಕಾಣಬಹುದು!

 ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕವಿವಾಣಿಯು ಮುಂದುವರೆದು.... ಉದಯದಿಸೂರ್ಯನ ಪರಿಯಿಂತಿರುವುದ ಅರಿಯಲಿ ವಿಜ್ಞಾನವೆ ಮುನ್ನಡೆದು|| ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಾ ಸತತಪ್ರಯೋಗದ ಫಲವಿದು ವಿಜ್ಞಾನದಪ್ರಗತಿ|ಜ್ಞಾನಿಯು ಶೃತಿಗಳನೀತೆರ ಒರೆದನೆ ಎನಿಸದೇತಾನತಿವಿಕೃತಿ| ಎಂಬಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.   ಇವುಗಳಪೈಕಿ ಕೆಲವನ್ನು  ವಿಜ್ಞಾನವು  ಈಗ ಅರಿತಿದೆ.  ಇನ್ನುಳಿದವನ್ನು ಖಗೋಳ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿನ್ನೂ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ!

****

 ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿರುವ ಮಾಹಿತಿಗಳನ್ನು ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾಗಿ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಓದಿ ತಿಳಿಯುವುದು ಒಂದುಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂಬ ಹೇಳಿಕೆ ಇದೆ. ಅಂದರೆ, ನಮಗಿರುವುದು ಒಂದೇ ಜನ್ಮವಲ್ಲ; ಹಲವಾರು ಜನ್ಮಗಳಿವೆ ಎಂದಂತಾಯಿತು. ಈಗ ಇಂಥ ಹಲವಾರು ಜನ್ಮಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನಷ್ಟು ಗಮನಿಸೋಣ:  

ಪುನರ್ಜನ್ಮ:

ಪುನರ್ಜನ್ಮವೆಂದರೆ,  ಮರುಹುಟ್ಟು ಎಂದರ್ಥ.  ಮರುಹುಟ್ಟು ಎಂದರೆ, ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿಬರುವುದು ಎಂದರ್ಥ.  ಈಗ ಜೀವಂತವಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯು  ಮುಂದೆ ಮೃತಪಟ್ಟನಂತರ  ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬರುವನೆಂಬ ಸಂಗತಿಯನ್ನು  ಈ  ಪುನರ್ಜನ್ಮ; ಮರುಹುಟ್ಟು  ಮುಂತಾದ ಶಬ್ದಗಳು  ಧ್ವನಿಸುತ್ತವೆ.

ಈ ಭೂಮಂಡಲದಲ್ಲಿ  ಮಾನವ ಜೀವನದ  ಪೂರ್ವೇತಿಹಾಸವನ್ನು  ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರೆ,  ಅನಾದಿ ಕಾಲದಿಂದ  ಅನಂತಕಾಲದವರೆವಿಗೂ  ಈ ಮಾನವ ಜೀವನವು  ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿರುವುದನ್ನು  ಕಾಣಬಹುದು.  ಮನುಷ್ಯರು ಹುಟ್ಟುವುದು;  ಬೆಳೆಯುವುದು; ಜೀವಿಸುವುದು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ  ಮರಣಹೊಂದುವುದು  ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಹುಟ್ಟುವುದು ಇಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ  ಸಂಶಯದ ಸಂಗತಿಯಾದರೂ, ಈ ಗಾಗಲೇ ಹುಟ್ಟಿರುವವರು  ಸಾಯುವುದು ಮಾತ್ರ  ಒಂದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾದ ಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ.  ಹುಟ್ಟಿದ ಜೀವಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಸಾವು ನಿಶ್ಚಿತವೆಂಬುದು  ಒಂದು ಸ್ಥಿರವಾದ ಸಿದ್ಧಾಂತವಾಗಿದೆ.

ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲ್ಲಿ ನಾವು ಮನುಷ್ಯರಾಗಿ ಹೇಗೆ ಹುಟ್ಟಿದೆವು?  ಹುಟ್ಟುವಮೊದಲು ಎಲ್ಲಿದ್ದೆವು?  ಸಾವು ಎಂದರೇನು? ಸತ್ತನಂತರ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ?  ಈ ಹುಟ್ಟು ಸಾವುಗಳನ್ನು  ನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿ ತಪ್ಪಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇ?  ಮುಂತಾದ ಹಲವಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು  ಎಲ್ಲರ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲೂ ತಲೆಹಾಕುವುದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾದ ಸಂಗತಿ.  ಈ ರೀತಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ  ಸೂಕ್ತವಾದ ಉತ್ತರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ದಿಸೆಯಲ್ಲಿ  ನಮಗೆ ಎರಡುರೀತಿಯ ಮಾರ್ಗಗಳಿವೆ.  ದೇವರು, ವೇದೋಪನಿಷತ್ತುಗಳು ಮುಂತಾದುವು ಮೊದಲನೆಯ ಮಾರ್ಗವಾದರೆ, ವಿಜ್ಞಾನವು  ಎರಡನೆಯಮಾರ್ಗ. 

-ಸಿರಿಭೂವಲಯದಸುಧಾರ್ಥಿ

(ಭಾಗ ೩ ರಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ)